شعر ترنم موزون مستی و بی‌خودی است و شاعر تا از خویش نرهد شعرش، شعر نخواهد شد. شعر، تا شاعر از خویش نرسته است، حدیث نفس است و اگر شاعر از خود رها شود، حدیث عشق است. پس نه عجب اگر شعر و شمشیر و عشق و پیکار با هم جمع شود… که کار عشق، یاران، لاجرم کربلایی است. اصحاب ...

هنگام وداعت لحظه‌ی حضور فرشتگان بود. فرشتگانی که از میلاد تا شهادت، از شمشیر بال پروازشان، وسعت جام روحت سرشار می‌شد و اینک به زیارت فجر عبورت آمده بودند؛ به زیارت عروج آسمانی‌ات… به زیارت کلام یاس نبی، به زیارت فصاحت مدحت حسین(ع)، در حق تو و در دم آخرینت که فرمود: «أنت الحر کمّا سمّتک اُمک حرّاً، أنت حرٌ ...

باران‌های عاشورایی تنها در محرم چشم‌ها نمی‌بارد. هرگاه دلی به عشق می‌اندیشد، پر از ابرهای احساس و حماسه می‌شود و می‌بارد. مطالبی که در ذیل می‌آیند برگرفته از سلسله مباحثی است که در نشست‌های ادبی-عاشورایی برگزارشده از سوی واحد ادبیات مرکز پ‍‍‍‍ژوهش و نشر فرهنگ عاشورا در سال‌های گذشته توشط میهمانان و سخنرانان در موضوعات مختلف ایراد شده‌است. امید که ...

از بازماندگان نهروان، عده ای گرد هم می آیند و افسوس می خورند به حال جامعه اسلامی پس از پیامبر، که قرآن را فراموش کرده و به اجرای احکام غیر دینی توسط حاکمان غیر شرعی پرداخته است! حاکمانی چون معاویه، عمرو عاص و… علی(ع)! و حال برای برقراری قسط و اجرای مفاهیم قرْن می بایست میان مسلمانان اتحادی دوباره برقرار ...

قاضی ابوبکر محمدبن عبدا… بن عربی اشبیلی معروف به ابن عربی( ۴۶۸ـ ۵۴۳ هـ ق) از محدثان سلفیه و از فقیهان مالکی است. او کتابی دارد به نام« العواصم من القواصم» که با مطالعه آن آشکار می‌شود که تنها هدف او برای نوشتن این کتاب برای دفاع از بنی‌امیه و تحریف تاریخ و وارونه کردن حقایق بوده تا بدین وسیله ...

تــو بــا تنهــایی‌ات از خــود فرا رفتــی به تنهایی ولــی در خــود فــرومــانـدیــم مـا جمع تماشایی تـو در انــدازه‌هــای نـــاگــزیــر مــا نــمی‌گـنـجـی تــو را هــم با تو می‌سنجیم در عـزم و شکیـبایی از اول، آخــر کـرب و بــلـایـــت را چـنـیــن دیـــدم: تو و هفت آسمان غربت، تو و یک دشت تنهایـی! نــوای گــریــه‌ی بــاران در ایـن شب‌های بی‌پایان بــه ســوگ ...

پامنبری از اصطلاحات مجالس روضه و عزاداری است و بیشتر به کردار جوانانی که در مجالس سوگواری روی پله‌های پایین منبر می‌نشینند و پیش از واعظ نوحه‌خوانی می‌کنند، اطلاق می‌شود. مثل به دنبال کسی سخن گفتن، همراهی به سود یا زیان مخاطب، توضیح دادن یا تفسیر کردن سخن افراد، مداخله در حرف دیگران و پر حرفی اشاره دارد؛ برای مثال ...

**بی مشعل جوش می‌زنند.( بی مشعل سینه می‌زنند) لحظات اوج سینه‌زنی و نوحه‌خوانی را«جوش» می‌گویند. در روزگاران گذشته، شب هنگام همه دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی، مشعلی از پارچه آغشته به نفت داشتند و در پناه آن سینه می‌زدند. مثل- که ریشه در آن سنت دارد- به معنای گم کردن هدف است و وقتی گروهی بی‌خبر از ماجرایی با هیجان بسیار ...

محمدعلی مجاهدی، مقلـّب به شمس‌الدّین و متخلــّص به «پروانه» در سال ۱۳۲۲ه.ش در قم دیده به جهان گشود. پدرش آیه‌الله میرزامحمد مجاهدی تبریزی از تبریز به قم مهاجرت و به کار تدریس در حوزه‌ی علمیه‌ی قم اشتغال ورزید. مجاهدی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد و از آن پس به استخدام آموزش و پرورش درآمد. در ...

می‌گفتند: “ای پسر پیامبر! چرا این‌قدر از خدا می‌ترسی؟” می‌گفت: “فقط کسی در قیامت امنیت دارد که در دنیا از خدا بترسد.” خودش وضو که می‌خواست بگیرد رنگش زرد می‌شد، بدنش شروع می‌کرد به لرزیدن.   َمنبع:  آفتاب بر نی/ زینب عطاییََََ