-تبار و نژاد:
ابوعمره همدانی صائدی زیاد بن عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب، صائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن خیرون بن عوف همدانی است. بنی صائد تیره ای از همدانیان هستند که در اصل یمنی و قحطانی بودند. وی ساکن کوفه بود.
-زمان پیوستن به اباعبدالله :
در کربلا گویا روز چهارم یا پنجم به اباعبدالله پیوست.
-نحوه شهادت:
وی به میدان شتافت و پس از نبردی پر شکوه، که حتی اعجاب دشمن را برانگیخت، به محضر امام بازگشت و دیگر بار رزمی حماسی آغاز کرد. سرانجام پس از کشتن تعدادی از دشمنان به دست عامر بن نهشل از تیره تیم اللات بن ثعلبه به شهادت رسید.
-سن :
حدود ۷۰ سال
-ویژگی ها و فضایل:
پارسا، عابد، دلاور، حافظ قرآن و روایات، شجاع و رزمنده، پدرش یار پیامبر و خود نیز محضر پیامبر را درک کرده بود. علی رغم پیری رشید و تواناو رزمنده بود. فصاحت و بلاغتش زبانزد بود. او را به کثرت نماز گزاری می شناختند.
-نام در زیارتنامهها و منابع:
در زیارتنامهها به وی اشاره نشده است. اما در منابع و مآخذ مانند: مثیرالاحزان: ص ۵۷، تنقیح المقال: ج۱، ص۴۵۶، ابصار العین:ص۱۳۴-۱۳۵، وسیلهالدارین: ص۱۴۵، اعیان الشیعه: ج۱، ص۶۱۱ و ج ۷، ص ۷۷ به وی اشاره شده است.
-رجز :
ابشر هدیت الرُشد یا بن اَحمدا فی جنّه الفردوس تعلوا صعدا
-اطلاعات دیگر:
مهران کاهلی می گوید: من همراه امام حسین بودم. مردی را دیدم که به هر سو هجوم می برد و سپاه دشمن را می گسست. پرسیدم نامش چیست؟ گفتند ابو عمره حنظلی.
-معرفی ابوعمره زیاد بن عریب در منابع فارسی موجود در کتابخانهی تخصصی مؤسسهی فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول:
نام کتاب | مؤلف | صفحات |
آینهداران آفتاب | دکتر محمدرضا سنگری | ۸۳۳ |
سه مقتل گویا | عبدالرحیم عقیقی بخشایشی | ۱۱۸ |
مهیجالاحزان | شیخ حسن یزدی حائری | ۳۲۴ |
قطعهای از بهشت | علی نجاتی(سیرجانی) | ۳۵۸ |
ناسخالتواریخ۲ | محمد تقی سپهر | ۳۰۷ |