و کان الحسین بن علی علیهما السّلام إذا توضّأ تغیّر لونه و ارتعدت مفاصله، فقیل له فی ذلک فقال: حقّ لمن وقف بین یدی الملک الجبّار أن یصفرّ لونه و یرتعد مفاصله[۱].
حسین بن على علیه السّلام هرگاه وضو مىساخت رنگ چهرهاش تغییر مىیافت و اندامش مىلرزید، از او علّت را جویا شدند، فرمود: «آن را که در پیشگاه (کبریائى) فرمانرواى قدرتمند مىایستد، سزاوار است که (از خوف و خشیت او) رنگ رخسارش زرد شود و اندامش به لرزه آید»
[۱] . بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله ، عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیده النساء إلى الإمام الجواد، مؤسسه الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشریف، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق، ج۱۷ ، ص ۶۲٫