نخستین کس که در مدح تو شعری گفت آدم بود شروع عشق آغاز غزل شاید همان دم بود نخستین اتفاق تلخ‌تر از تلخ در تاریخ که پشت عرش را خم کرد یک ظهر محرم بود فتاد از پا کنار رود در آن ظهر دردآلود کسی که عطر نامش آبروی آب زمزم بود دلش می‌خواست می‌شد، آب شد از شرم اما ...

جلسه ۱۳۰ مرجع شناسی و منبع شناسی کتب عاشورایی چهار شنبه ساعت ۱۹:۳۰ در سالن همایش کتابخانه علامه مخبر دزفولی برگزار شد. این جلسه با قرائت آیاتی از کلام الله آغاز شد. سپس مهندس خاضعی نیا مدیر موسسه جملاتی از کتاب گلبرگ ها و تافا را انتخاب کردند و قرائت کردند. بعد از آن دکتر محمدرضا سنگری بحث این جلسه ...

سقا سقا شکست بی آب، دلم دنیا دنیا گریست بی تاب، دلم شرمنده ی اهل بیت مولا شده بود مشکی شد و افتاد به گرداب، دلم محمد بهرامی اصل

مراد عاشقان شد کوی عباس(ع) بود خورشید تابان روی عبـاس(ع) قمر رخشید و ایــزد آفــرین گفت: علی زد بوسه بر بازوی عباس(ع) یار محمد خدنگی

به همت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورای شهرستان دزفول، یکصدوسی امین جلسه مرجع شناسی و منبع شناسی کتب عاشورایی چهار شنبه این هفته ساعت ۱۹:۳۰در سالن همایش کتابخانه علامه مخبر برگزار می گردد. در این جلسه دکتر محمدرضا سنگری، به ادامه ی تحلیل و بررسی کتاب تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهدا که توسط گروهی از تاریخ پژوهان زیر نظر ...

سخنران: دکتر محمدرضا سنگری تاریخ سخنرانی: ۱۷/۸/۹۲   بحثی را در مقدمه به تناسب وجوه مشترک کار مداحان، ذاکران و معلمان عزیز مطرح می‌کنیم. زیرا کار مشترک مداحان و معلمان کار روشنگری، آموختن و معرفت دادن است. بنا به نشانه‌هایی در آستانه‌ی ظهور مولایمان امام زمان(ع) قرار داریم و در این راستا اگر رسالت ما به درستی انجام گیرد، می‌توانیم ...

نام کتاب: فروغ عاشورا در گفتار امام سجاد(ع) مؤلف: مهدی عبداللهی محل نشر: قم ناشر: پیام امام هادی(ع) سال انتشار:۱۳۸۱ تعداد صفحات:۹۶ بعد از شهادت امام حسین(ع) و یارانش، اهل بیت ایشان را اسیر کرده و از کربلا به کوفه سپس به شام بردند. در طول مسیر امام سجاد(ع) به همراه عمه‌اش زینب(س) خطبه هایی ایراد نمودند و با بعضی ...

نام کتاب: آیین شور آفرینی«نگاهی به نوحه سرایی و نوحه پردازی» مؤلف: سید مهدی حسینی رکن آبادی محل نشر: تهران ناشر: آرام دل سال انتشار: ۱۳۹۴ تعداد صفحات: ۳۲۴

آفتاب آن روز در خون جگر سر کرد و رفت دشت را لبریز از گلهای پرپر کرد و رفت سرو روی شانه های سوگوار قتل گاه لحظه ای کوتاه را یاد صنوبر کرد و رفت: «رود لبریز از علمدار است و او لبریز عشق یک تغزل تشنگی تقدیم مادر کرد و رفت» روی دستان که جاری شد ندای العطش؟ رود ...

ای حضرت وفاداری… آن لحظه که میان دو رود، همه ی هستی را بدرود می گفتی… آن لحظه که نماز غیرت را روی آبهایی که از بی قراری هذیان می گفتند در معرض چشم زمین و زمان بی آداب اقامه می کردی… دست های بریده ات قنوت را تفسیر می کرد و در امتداد ربّنای زلالت همه ی موجها آمین ...