با کاروان حسینی

عاشورا روز معرفت، محبت، حماسه و سوگ روز عاشورا، روز محاصره و عطش و شمشیر و شوق و عشق از افق کربلا دمید. مسافران تهجد و شب زنده‌داری، آزادگان و وارستگان از هرچه بند و اسارت و تردید، آماده شدند. نه در چشم‌ها نشانی از خستگی بود و نه در چهره‌ها نشان تشویش و پریشانی و شکستگی. عطر نفس‌های عاشقان ...

آمادگی اباعبدالله: امام اسب خویش را عوض کرد و بر «مُرتجز» ـ اسب پیامبر ـ نشست و کتاب مصحف ـ قرآن مجید ـ را پیش رو گشود.[۱] افروختن گودال: امام فرمان داده بود در پشت خیمه‌ها، خندق حفر کنند تا امکان نفوذ دشمن از پشت سر نباشد. در‌این خندق، چوب و هیزم و خارهای دشت را ریختند. شب هنگام ‌این ...

آمادگی عمربن‌سعد برای نبرد: صبحگاه عاشورا، عمرسعد نماز گزارد! آن‌گاه سپاه خود را برا‌‌ی ‌حمله‌‌ی‌ گسترده و سراسری آماده کرد. فرمانده سربازان شهر کوفه عبدالله‌بن‌زهیراسدی بود. فرمانده مذحج و قبایل اسد، عبدالرحمن‌بن‌ابی‌سیره، رهبر و فرمانده قبایل ربیعه و کنده، قیس‌بن‌اشعث‌بن‌قیس بود و رهبر قبایل تمیم و همدان حرّبن‌یزید ریاحی که تنها حرّ به امام پیوسته بود و دیگران برای قتل ...

موقعیّت و اوضاع: آرامش نسبی قبل از جنگ اوضاع دو لشگر: در حال آماده باش وضعیّت سپاه عمرسعد: آماده‌سازی نیروها برای جنگ. آخرین نشست فرماندهان و تصمیم‌گیری نهایی.(ابتدا تیرباران سپس حمله) وضعیّت سپاه اباعبدالله: آخرین آزمون و پالایش، زمینه‌سازی روحی و جسمانی برای نبرد صبح. گفت و گوی یاران با هم برای آمادگی بیشتر و نبرد عاشقانه‌تر. نخستین اقدام اباعبدالله ...

    – امان خواستن امام                                         اوضاع کلّی: زمینه‌ها برای جنگ کاملاً آماده است. عمرسعد مصمّم به جنگ، سپاه را آماده کرده است. نخستین شعار جنگ: بعد از نماز عصر (فاصله‌ی ساعت ۳ تا ۴ بعدازظهر)، عمرسعد سپاه خود را آماده کرد و شعار پیامبر را سر داد: یا خیل الله ارکبی و بالجنّه ابشری، ای لشکر خدا سوار شوید و ...

روز تاسوعا: پنج شنبه نهم محرّم سال شصت و یک هجری معادل بیستم مهر ماه پنجاه و نه شمسی. وضعیت هوا: صاف و آفتابی. آمدن شمر به کربلا مهم‌ترین و بزرگ‌ترین حادثه: آمدن شمربن‌ذی‌الجوشن ضبابی به کربلاست. شمر با نامه ی عبیدالله‌بن‌زیاد در بعد ازظهر روز تاسوعا وارد کربلا شد.[۱] عکس العمل عمرسعد: با ورود شمر به کربلا و آوردن ...

دوم محرم:  ورود به کربلا نام منزل: کربلا(نینوا) وجه تسمیه: برخی آن را عربی، آرامی، سریانی، عربی و فارسی داشته‌اند. کربلا رابه معنی نرمی و سستی (خاک نرم)، وسیله‌ی پوشاندن سر، کور بابل (صحرای گرم) حمامن (ترشک)، مزرعه خدا (کرت+ لا) و قرب الا له و کربل(نوعی خار) دانسته‌اند. تا شانزده نام برای این سرزمین برشمرده‌اند. امام حسین(ع) قبلاً در ...

منزل بیست و چهارم نام منزل: قصر بنی‌مقاتل( قصر مقاتل) وجه تسمیه: در این محل قصری متعلق به مقاتل‌بن‌حسّان‌بن‌ثعلبه بود که به همین سبب قصر بنی‌مقاتل نامیده شده بود. زمان ورود: چهارشنبه اوّل محرّم سال ۶۱ هجری معادل یازدهم مهرماه ۵۹ شمسی. مدت توقف: حدود نیم‌روزی در این منزل درنگ بوده است. فاصله: میان عین‌التمر و قُطقُطانیه بوده و تا ...

منزل بیست و یکم نام منزل: بیضه وجه تسمیه: بیضه به معنی سفید و روشن است. این منزلگاه هموار و بی‌گیاه و وسیع و فراخ بود که به همین سبب به آن بیضه می‌گفتند. زمان ورود: احتمالاً بیست و هشتم ذی‌الحجه معادل هشتم مهر ماه ۵۹ مدت توقف: تقریباً نیم‌روزی درنگ داشته است. فاصله: بین عذیب الهجانات و واقصه و ...

نام منزل: ذو حُسم( ذو حَسَم یا ذو حِسمی یا ذو جُشَم) یا ذو خُشَب. وجه تسمیه: حُسم به معنی بازدارنده است و چون کوهی بزرگ مانند حصار بوده است به این نام گفته شده است.  ذو حُسَم به معنی خارزار نیز هست. زمان ورود: ورود به این منطقه احتمالاً روز یکشنبه ۲۷ ذی‌الحجه معادل ششم مهر ماه باشد. مدت ...