خانه / ادبیات / کربلا زادگاه مسیح

کربلا زادگاه مسیح

درد در وجود مریم می پیچید، شماتت‌ها دردناکتر و جانکاه تر بود.

– خواهر هارون بارداری بی همسر؟!

– مادرت پارسا و عفیفه بود و پدرت را به نجابت و پاکی میشناختیم

– تردامنی‌ات را با کدام آب خواهی شست؟

این داغ ننگ تا همیشه برپیشانی ات خواهد بود که زیستگاهت معبد بود و معبد را به گناه آلودی!

مریم می گریست و خاموش و آرام ندبه می کرد و درد را تاب می آورد و از آن سوی پرده ی، اشک چشم به آسمان داشت و شکوه وآه، برلب پناهی و راهی می جست.

همهمه ی بال جبرئیل خلوت و اندوه مریم را شکست.

-خدایت فرمان می دهد دمشق را رها کنی و به کربلا بروی. آنجا در آن دوردست مسیح تو به سلامت زاده خواهد شد. راه دور است ما همراه و همسفر توایم. از این شهر تمسخر و طعنه و شماتت به ارامش کربلایت می رسانیم.

مریم برخاست؛ فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَکَانًا قَصِیًّا[۱]

-باردار و اشکبار و داغدار به سرزمین دوردست -کربلا- راهی شد هرچه نزدیک تر می شد، آرامشی اندوه رنگ وجودش را پُر می کرد.

اینک در کربلا تنها و غریب و چشم به لطف کریمانه ی محبوب، کنار نخلی خشکیده رسید ،ایستاد دردی سنگین در آوندهایش پیچید و صدایی که خوش آمدی مریم. به سرزمین، حسین فرزند آخرین پیامبر خوش آمدی.

مریم زمزمه کرد، حسین، حسین، حسین، درد آرام شد و نخستین نَفسگریه در گستره ی آرام کربلا پیچید، مریم گرسنه بود و خسته با کودکی که شیر می طلبی.

صدایی با پژواک در گوشش: پیچید مریم نخل را بتکان تا خرمای تازه ات ببخشد.

-نخل خشکیده است، چگونه خرمایم ببخشد؟

– یا حسین بگو و درخت را بتکان!

مریم برخاست با نخستین تکانه، دانه های درشت رطب در دامان مریم ریخت و چشمه ای خنک و زلال و شیرین فواره زد و جوشید. مریم آب نوشید و دیگر بار همان صدای آشنا در گوشش پیچید: مریم! این جا سرزمین عطش است. فرزند پیامبر و یارانش در همین جا تشنه شهید خواهند شد.

مریم پای نخل نشست، چشم در چشم چشمه اشک ریخت و مرثیه خواند. مریم می گریست و مسیح کوچک نیز.

فرمان رسید که باز گردید. مسیح در آغوش، مریم خطی از اشک بر زمین کربلا کشیدند.

مریم می رفت و با هر قدم حسین حسین می گفت.

مسیح نیز با او دم گرفته بود فرشتگان نیز.

تا شام، زمزمه همین بود؛

حسین، حسین، حسین…[۲]

 

[۱] . سوره مریم آیه ۲۲

[۲] . البرهان فى تفسیر القرآن سید هاشم ،بحرانی تهران بنیاد بعثت ۱۴۱۶ ق، ج ۳، ص ۷۰۷ تفسیر نورالثقلین عبد علی بن ،جمعه عروسی ،حویزی، قم، اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق، ج ۴، ج ۳، ص ۳۲۷ تفسیر جاامع سیّد محمد ابراهیم ،بروجردی ،تهران صدر، ۱۳۶۶ ش، چاپ ،ششم، ج ۴، ص ۲۵۰) این روایت را شیخ در تهذیب از امام سجاد (ع) روایت کرده است که در این روایت مریم (س) پس از ولادت ،مسیح شبانگاه به شام بازگشت

 

پ.ن: برگرفته از کتاب حواریون حسین، نوشته دکتر محمدرضا سنگری

telegram

همچنین ببینید

اومده به دنیا، نمک خونه حیدر…

مولودی خوانی به مناسبت میلاد امام حسین(ع) با صدای سید مهدی میرداماد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.