این مثل به این حقیقت که همه در تکاپوی روزیاند و تلاش در این مسیر را شرط عقل میدانند، اشاره میکند. سعدی می گوید: رزق هر چند بیگمان برسد شرط عقل است جستن از درها؛ وقتی کسی بخواهد به «در پی روزی دویدن همگان و پرهیز مردم از کار رایگان» اشاره کند از این مثل بهره می گیرد؛ به عبارت دیگر، نوکر مواجب می خواهد و کارگر مزد.
**اگر تو سیزده نوروزی، من سیزده صفرم
در باور مردم ماه صفر، به ویژه سیزدهم آن، مانند سیزده نوروز، نحس است. مثل در این باور ریشه دارد. وقتی کسی بخواهد همانندی خود را با مخاطب بیان کند یا خود را در صفتی پیشتر از مخاطب بنمایاند، از این عبارت بهره میگیرد و با خنده یا خشم آن را به کار میبرد.
منبع: عاشورا در فرهنگ مردم(ضربالمثلها)
مؤلف: محمدعلی عارفیراد