ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت میکند که در تفسیر این قول خداى تعالى: یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إِیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمانِها خَیْراً.[۱] امام(ع) فرمود: یعنى خروج قائم منتظر ما، سپس فرمود: اى ابا بصیر! خوشا بحال شیعیان قائم ما، کسانى که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند، آنان اولیاى خدا هستند که نه خوفى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند.
[۱] ( ۱) الانعام: ۱۵۸٫
منبع: کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه ای پهلوان، ج۲، ص۳۹