وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
الشَّیْخُ الطُّوسِیُّ فِی الْمِصْبَاحِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى سَیِّدِی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع فِی یَوْمِ عَاشُورَاءَ فَأَلْفَیْتُهُ کَاسِفَ اللَّوْنِ ظَاهِرَ الْحُزْنِ وَ دُمُوعُهُ تَنْحَدِرُ مِنْ عَیْنَیْهِ کَاللُّؤْلُؤِ الْمُتَسَاقِطِ فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مِمَّ بُکَاؤُکَ لَا أَبْکَى اللَّهُ عَیْنَیْکَ فَقَالَ لِی أَ وَ فِی غَفْلَهٍ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع أُصِیبَ فِی مِثْلِ هَذَا الْیَوْمِ
مستدرک الوسائل ج : ۱۰ ص : ۳۱۷
شیخ طوسی در مصباح از عبدالله بن سنان روایت می‌کند که گفت در روز عاشورا بر آقایم(مولایم) اباعبدالله، جعفر بن محمد(ع){امام صادق(ع)}وارد شدم پس او را باحالتی یافتم که رنگ چهره‌اش تغییر یافته بود و ظاهری حزن آلود داشت و اشکهایش مانند مروارید غلتان از چشمانش سرازیر بود. گفتم ای پسر رسول خدا، چرا گریه می‌کنید، خداوند هیچ گاه چشمانت را گریان نکند؟ و فرمود: آیا می‌شود غافل بود؟ آیا نمی‌دانی، مصیبت حسین بن علی(ع) در مثل امروزی بوده است؟
