با کاروان حسینی

نام منزل صفاح وجه تسمیه به کناره و حاشیه‌ی کوه می‌گویند. معلوم می‌شود این ناحیه در دامنه‌ی کوه است. زمان ورود احتمالاً روز بعد یعنی نهم ذی‌الحجه امام به این محل وارد شده‌اند. معادل ۱۹ شهریور ماه ۵۹ شمسی. مدت توقف توقف امام در این محل کوتاه است. فاصله صفاح میان حنین و منطقه حرم بوده است. حدود چهار یا ...

نخستین منزل نام منزل بستان‌ابن معمّر(ابن عامر) به بطن نخله نیز مشهور است. وجه تسمیه این محل متعلّق به عمربن عبیدالله‌بن معمّر بوده است و به همین مناسبت بستان‌ابن عامر گفته شده است. زمان ورود هشتم ذی‌الحجّه سال ۶۰ هجری معادل ۱۸ شهریور ماه ۵۹ شمسی مدت توقف امام درنگ کوتاهی در این محل داشته است. فاصله با مکّه فاصله‌ی ...

فاصله‌ی نسبی هر منزل: ۴ تا ۵ فرسنگ. مجموع منازل: ۲۵ تا ۲۸ منزل (در کتاب الحسین فی طریقه الی الشهاده ۳۸ منزل است). میزان توقّف در هر منزل: از چند ساعت تا دو روز. پیوستگان در مسیر: زهیربن‌القین(در منزل زرود)، عمروبن‌خالداسدی‌صیداوی، سعد، غلام عمروبن‌خالد، مجمع‌بن‌عبدالله‌ عائذی، عائذبن‌مجمّع، جناده‌بن‌حرث‌ سلمانی، واضح(اسلم) ترک(این شش تن در عذیب‌الهجانات به امام پیوستند). سعیدبن‌عبدالله‌حنفی، ...

یزید به عبیدالله‌بن زیاد – حاکم بصره- با حفظ سمت مأموریت حکومت کوفه داد و به او گوشزد کرد که یا مسلم را به قتل برساند، یا از کوفه و بصره دور کند. یزید، نامه را به ‌وسیله‌ی مسلم‌بن عمرو باهلی فرستاد. این مأموریت را یزید با مشورت سرجون- غلام مسیحی معاویه- انجام داد. عبیدالله مأموریت داشت سریع و بی‌درنگ ...

  نامه نگاری مسلم‌بن‌عقیل و اعلام وفاداری مردم کوفه به اباعبدالله الحسین، بیست و هفت روز قبل از شهادت.[۱] مسلم در این نامه می نویسد: پیشرو کاروان ، به اهل کاروان دروغ نمی‌گید. کوفه با تو همدل و هم‌مسیرند. هجده هزار تن بیعت کرده‌اند. مردم تو را باور دارند و با تو یگانه‌اند و با خاندان ابو سفیان بیگانه. همین ...

امام حسین(ع) نامه‌ای برای ۵ تن از بزرگان و سران بصره نوشت و این نامه را به سلیمان‌بن رزین سپرد تا نامه را به دست آن‌ها برساند. سلیمان به همراه مادر و خانواده‌اش سال‌ها در کنار امام حسین(ع) زندگی کرده و از چشمه‌ی معرفت و محبت حسینی جرعه‌ها نوشیده بود. او که در این زمان ۳۵ سال داشت، با سرور ...

زمان حرکت به کوفه: مسلم‌بن‌عقیل در پانزدهم ماه مبارک رمضان، سه روز پس از دریافت آخرین نامه‌های اهل کوفه به اباعبدالله(ع)، به‌عنوان سفیر امام به ‌سمت کوفه حرکت کرد.[۱] شیوه‌ی حرکت: فضای رعب آلود و جاسوسی بنی‌امیّه باعث شد که او مخفیانه و در نهایت پوشیدگی و پنهان‌کاری، در شب حرکت کند.[۲] برنامه آغاز حرکت: مسلم به مدینه رفت تا ...

دریافت نخستین نامه‌ها: در دهم ماه مبارک رمضان، نخستین نامه‌ها، پس از ۳۷ روز استقرار امام در مکّه دریافت شد. عبدالله‌بن سبیع همدانی و عبدالله‌بن وال تیمی نخستین گروه حاملان نامه بودند.[۱] گروه‌ها و پیک‌های اعزامی بعدی: قیس‌بن‌مسّهر صیداوی، عبدالرّحمن‌بن‌عبدالله‌بن‌الکدر ارحبی و عمارهبن‌عبد السّلولی همراه با ۵۰ نامه از بزرگان کوفه روز دوازدهم ماه مبارک رمضان به مکه رسیدند. هانی‌بن‌هانی ...

ورود به مکّه: امام حسین(ع) همراه با یاران و همراهان شب جمعه، سوّم شعبان در میان استقبال مردم و حج گزاران وارد مکّه شد.[۱] زمزمه‌ی هنگام ورود: امام در لحظه‌ی دیدار شهر مکّه آیه‌ی ۲۲ سوره‌ی قصص را خواند: و لمّا تَوَجُّه تلقاءَ مَدیَنَ قالَ عسی ربّی اَن یهدینی سَواءَ السّبیل) [۲] محلّ ورود در مکّه : محلّه‌ی شعب علی، ...

زمان حرکت: شب یکشنبه ۲۷ رجب سال ۶۰ هجری( دو روز مانده از ماه رجب)، برخی نیز شب شنبه و برخی یکشنبه۲۸ رجب نوشته‌اند.[۱] اقدامات آغاز حرکت: سپردن وصیّت‌نامه به برادرش محمّدحنفیّه، وداع با روضه‌ی نبوی، مزار مادر و برادر، دیدار و وداع با بنی‌هاشم. همراهان در آغاز حرکت: خواهرانش زینب و ام‌کلثوم،برادرانش ابوبکر، جعفر، عبّاس، عثمان، عبدالله، فرزندان برادرش ...