وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
دوم صفر
روز ورود به خرابه شام
پس از نمایش قدرت یزید و ورود کاروان اسرا به قصر، چوب زدن یزید به لب های مبارک امام حسین(ع)، اعتراض زینب کبری(س)، گریه زنان پرده نشین کاخ یزید، سخن گفتن فاطمه صغری(س)، سکینه و امام سجاد(ع)، اعتراض های حاضران در مجلس، و خطبه خوانی حضرت زینب(س) و ناکامی یزید، ناتوانی و تحقیر او، و نسیم بیداری که از این رهگذر بر شام و مردم این سرزمین وزیده بود، دستگاه حکومت را واداشت تا اسیران را زندانی کند تا بعدها درباره ی آن تصمیم مناسب بگیرد.
پس از مجلس، یزید دستور داد سرها را دیگر بار در میدان ها و خیابان های شهر دمشق بچرخانند و سرامام را بر دروازه ی شهر و مناره ی مسجد جامع و بر در قصر آویزان کردند.
احتمالا روز دوم ورود به شام یعنی دوم ماه صفر، زمان انتقال اسیران به خرابه شام باشد.
مشخصات زندان را اینگونه نوشته اند:
- زندان موقتی بود و آنان را برای دستور بعدی-قتل یا بازگشت- نگهداری می کردند.
- زندان مخروبه بود، حتی احتمال می رفت که با سقوط دیوارهای آن همگی کشته شوند.
- زندان به گونه ای بود که زندانیان در مقابل سرما و گرما هیچ محافظی نداشتند برخی نیز نوشته اند طاق خرابه شکسته بود و در حال فروریختن بود.
- فضای زندان نامناسب، بیماری زا و آلوده بوده است به گونه ای که صورت ها پوست انداختند و زخم های چرکین در بدن ها پیدا شد. اسیران خاک نشین بودند و زیراندازی نداشتند.
- خرابه در معرض تابش مستقیم خورشید بود و از طلوع تا غروب، نور و تابش خورشید، زندانیان را آزار می داد.
- هر چند درنگ در خرابه کوتاه بوده است اما در همین مدت کوتاه یکی دیگر از تلخ ترین و غم بارترین حوادث رخ داد که داغ عاشورا را زنده کرد و آن شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها بود.
آیینه در کربلاست، ۶۸۳-۶۸۰
