وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
متن نامه:
«بِسمِ‌اللهِ‌الرَّحمنِ‌الرَّحیم. هذا ما أوصی بِهِ الحُسَینُ‌بنُ عَلیِّ‌بنِ ابی طالِبِ(ع) اِلی أخیهِ محمّد المَعروفِ بِابنِ الحَنَفیَّۀِ: أنَّ الحُسَینَ یَشهَدُ أن لااله‌إلاالله وَحدَهُ لا شَریکَ لَهُ، وَ أنَّ محمّداً عَبدُهُ وَ رَسولُهُ، جاءَ بِالحَقِّ مِن عِندِ الحَقِّ، وَ أنَّ الجَنَّۀَ وَ النّارَ حَقٌّ، وَ أنَّ السّاعَۀَ آتِیَهٌ لارَیبَ فیها، وَ أنَّ اللهَ یَبعَثُ مَن فی القُبوُرِ، وَ أنّی لَم أخرُج أشِراً، وَ لابَطِراً وَ لامُفسِداً، وَ لاظالِماً، وَ اِنّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاِصلاحِ فی اُمّۀِ جَدّی –صَلَی اللهُ علیهِ وَ آله- اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعروفٍ وَ اَنهی عَنِ المُنکَرِ، وَ اَسیرَ بِسیرَۀِ جَدّی وَ أبی عَلیِّ‌بنِ ابی طالِب عَلیهِ السَّلام، فَمَن قَبِلَنی بِقَبولِ الحَقِّ فَاللهُ اَولی بِالحَقِّ، وَ مَن رَدَّ عَلَیَّ هذا أصبِرُ حَتّی یَقضِیَ اللهُ بَینی وَ بَینَ القَومِ بِالحَقِّ وَ هُوَ خَیرُ الحاکِمینَ، وَ هذِهِ وَصِیّتی یا أخی اِلَیکَ وَ ما تَوفیقی إلا بِاللهِ عَلَیهِ توکّلتُ وَ إلیهِ اُنیبُ؛
به نام خداوند بخشنده‌ی مهربان، این وصیت حسین‌بن علی بن ابیطالب(ع)، به برادر خود محمّد، مشهور به ابن‌حنفیّه است؛ حسین(ع) به راستی شهادت می‌دهد که هیچ معبود به حقّی، جز خدای یگانه بی‌انباز، نیست و محمّد صلی الله علیه و آله بنده و پیامبر اوست که حقّ را از جانب حق آورده است؛ بهشت و دوزخ حقّ است و قیامت – بی هیچ تردیدی- خواهد آمد و خدا هر که را در قبرهاست، برانگیزد. من از روی هوس و سرکشی و تبهکاری و ستمگری، قیام نکردم، تنها به انگیزه‌ی سامان‌بخشی در امّت جدّم برخاستم؛ می‌خواهم به نیکی‌ها، فرمان دهم و از بدی‌ها، بازدارم و روش جدّ خود صلی الله علیه و آله و پدرم علی‌بن ابیطالب علیه‌السلام را دنبال کنم. هرکس دعوت مرا از آن رو که حق است پذیرفت، خدا به حق نزدیک‌تر است (و پاداشش با اوست) و هرکس دعوت مرا نپذیرفت، صبر می‌کنم تا خدا میان من و این مردم، بحق داوری کند که او، بهترین داوران است، برادرم! این وصیّتم به توست و توفیق من، جز از خدا نیست، بر او توکّل دارم و بازگشتم به سوی اوست[۱]».
برخی نکات وصیت نامه:
در این وصیّت‌نامه امام اهداف نهضت وقیام خود را این‌گونه تعیین و تبیین نمود:
- این حرکت نه سبکسرانه، نه مغرورانه، نه تبهکارانه و نه بیدادگرانه است.
- اصلاح و بازسازی امّت جدم در رأس اهداف است.
- امر به معروف و نهی از منکر از اهداف برنامه است.
- رفتار و هدایت جامعه بر اساس سیره و شیوه‌ی رفتاری پیامبر و امیر مؤمنان علی(ع)
محمد حنَفیه، از سر دل‌سوزی و نصیحت به امام گفت: بهتر است از درگیری با یزید پرهیز کنی و به شهرهایی که هم‌‌پیمان اویند سفر نکنی و مردم را به بیعت دعوت کنی. بهتر آن است به مکّه بروی و در آن‌جا بمانی و اگر شرایط مناسب نبود به ریگزارها و قلّه‌ی کوه‌ها پناه ببری تا بعد معلوم شود که چه باید کرد! امام، او را ستود وسخنانش را خیرخواهانه خواند.[۲]
[۱] . فرهنگ جامع سخنان امام حسین(ع)،ص۳۲۸
[۲] .آینه در کربلاست، محمد رضا سنگری، ص۴۳
