وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
یا مقلب القلوب…
بهار آمده است با گل و نسیم و زیبایی و عبرت، با درس هایی بزرگ که باید خواند و بر دیوار قلب و اندیشه نگاشت.
بهار آموزگار سپاسگذاری عملی است، زمین سپاسگزار است و به پاس آبی که نوشیده، گل و شکوفه و میوه و سرسبزی می بخشد. چشمه به پاس سیراب شده از کوه، به سبزه ها و درختان حیات تعارف می کند. بلبل به پاس دیدن گل نغمه خوانی می کند و ….
ما نیز سپاسگذار از «او» باشیم که بهارمان بخشید و به پاس بهار به شکر عملی از آن بیندیشیم.
بهار آموزگار رشد و حرکت به سمت آسمان است. هیچ می دانید ایرانیان نوروز را روزی جشن گرفتند که سلیمان یا جمشید پرواز کرد و این پرواز و رها شدن از خاک، جشن بزرگ نوروز شد. ما از قرآن آموخته ایم که قد افلح من زکیها و فلاح رَستن و رُستن است و از خاک فاصله گرفتن باید در بهار بذرهایی که جشن رهایی از خاک می گیرند با تاریکی خاک خداحافظی کنیم و به آفتاب سلامی دوباره بگوییم.
اگر رسم رهایی از خاک بیاموزیم خدا به پایمان گل می ریزد و فرشتگان میوه های نور به ما تعارف می کنند. ماندن در خاک پوسیدن است و تباه شدن و آنان که بهار را ادارک می کنند تن به این تاریکی و تباهی نمی دهند.
درس دیگر بهار همدلی و همراهی است. بهار خود محصول همراهی است. ابر و باد همراه می شوند تا باران ببارد. خاک و دانه همراه می شوند تا درخت و گل بروید. نور و آب همراه می شوند تا غنچه خندیدن بیاموزد و قطره ها با هم همراه می شوند تا صدای پای زندگی همه سو طنین افکند.
بیاییم دل ها و قدم ها را همراه کنیم تا بهار را بهتر و خوب تر ادراک کنیم.
درس های بهار فراوان است. بهار تداعی قیامت، تداعی ظهور و تداعی هر تحول و نوآوری و بالندگی است و ما که با حسین عزیز میثاق و پیمان رهروی بسته ایم در این بهار تجدید عهد خواهیم کرد که باز هم جرعه جرعه فرهنگ او را در کام خود بریزیم تا شکفتن و رویش و بالندگی رسم همیشه ی زیستنمان باشد. بهار ما با لبخند غنچه ها بهار نمی شود؛ بهار ما با لبخند حسین(ع) آذین بسته می شود و طلوع آفتابی که منتقم خون مظلوم عاشورا باشد.
سال نو، سال همقدمی ها و همدلی ها و همراهی و بالندگی و تعالی بیشتر و افزون تر باد.
یا حسین
خدای حسین یارتان و یادتان
محمدرضاسنگری
موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول
