در فرهنگ پر افتخار شیعه، دو قیام و نهضت، جایگاه ویژه و برجستهای دارند: یکی «حماسه جاودانه حسینی» است که در گذشته روی داده و دیگری«انقلاب جهانی مهدوی» است که در آینده تحقق خواهد یافت. رهبر هر دو قیام، امام معصوم و از خاندان مطهر پیامبر گرامی اسلام است.
«واقعه عاشورا» سر آغاز حیات، پویایی و بالندگی شیعه و «ظهور موعود» نقطه اوج رشد، کمال و سعادت شیعه( و همهی یکتاپرستان و صالحان) است. بین این دو نهضت، پیوند و ارتباطی وثیق و ناگسستنی وجود دارد و هر دو در امتداد هم و تکمیل کنندهی یکدیگرند. مهمترین جلوهی هر دو قیام، بروز و ظهور کامل «حق» و تشکیل جبههی «حق» در برابر گروه «باطل»است.
واقعهی عاشورا نمادی از یک خط سیر تاریخی است که در آن، حسینیان و یزیدیان، همواره با هم در نبرد هستند. عاشورا و قیام خونین حسین(ع)، آینده نگری مثبت پیامبران الهی را تحقق بخشید و باعث ایجاد انگیزه، جهت حفظ دین و امید به آیندهی روشن اسلام در پرتو قیام جهانی امام زمان(عج) گردید. بی تردید آینده بشریت، مرهون خون عاشوراییان است. چرا که عاشورا، حلقه اتصال آغاز ظهور پیامبران آسمانی، با پایان راه تکاملی ادیان و استقرار عدل جهانی است. اگر راه پیامبران تداوم یافت و سیرهی آنان در مقابلهی با اشرار و گروه باطل، حفظ شد و اگر دین اسلام، پاینده و استوار ماند، به برکت خونهای ریخته شده در عاشورا است.
در طول تاریخ، همواره بین دو گروه حق و باطل نزاع، درگیری و چالشهای فراوان وجود داشته است و در آینده نیز وجود خواهد داشت. مبارزه و نزاع حق و باطل، در تاریخ بشری و مکاتب الهی، پیشینهای دراز و طولانی دارد.
هر دو قیام امام حسین(ع) و قیام حق پویانهی امام مهدی(عج) در تداوم نهضتها و انقلابهایی است که در طول تاریخ، توسط پیامبران و صالحان، شکل گرفتهاند و خود نیز منشا و سرچشمهی بسیاری از قیامهای حق طلبانه و ظلم ستیزانه بوده و خواهند بود.
قیام امام حسین(ع) و مهدی موعود(ع) حلقهای از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باطل است که به پیروزی نهایی اهل حق منتهی میشود. بر این اساس، نهضت امام حسین(ع) در امتداد قیامهای پیامبران و صالحان بوده و مهمترین شاخصه آن- مانند سایر قیامهای انبیاء- حق محوری و تلاش برای احیا حق و خیر و ایمان بوده است. همانگونه که مهمترین شاخصه قیام مهدوی نیز، حق طلبی و تلاش برای حاکمیت خیر و ایمان و حق خواهد بود.
حق خواهی و باطلستیزی، عدالتخواهی و برپاداشتن قسط، نابودی حکومتهای فسق و جور و ستم، هدایتگری و نجاتبخشی، اصلاحگری و تحولگرایی مثبت، احیای آموزههای متعالی دین و در نهایت تشکیل حکومت و تحقق ولایت سیاسی امامان، از وجوه مشترک قیام حسینی و مهدوی است.
قیام امام حسین(ع) نقش ویژه و تاثیرگذاری در ارائه این اهداف و برنامهها به صورت پیامها و عبرتهای جاودانه و جهانی داشته و تحقق کامل آنها نیز به دست حضرت مهدی(ع) اتفاق خواهد افتاد.
منبع: کتاب از فرات تا فرات، دفتر دوم، دو قیام حق طلبانه، حجت الاسلام رحیم کارگر.