خانه / شعر های عاشورایی / غزل / دزفول (خاضعی نیا)

دزفول (خاضعی نیا)

کوچــــــه هایت بوی گنــــدم میدهــد
بـــــوی خــــــوب قــــوت مردم میدهد
کوچــــه هـــایت کوچه های عاشقی
کوچـــــه های تنگ پــــــر از رازقــــــی
کوچـــــه هـــــایت کوچـه های آشتی
در دل هـــــر رهگــــذر گل کاشتــــــی
کوچـــه هایت رو به مسجـــد وا شده
پر ز بانـــگ مـرغ خــــوش آوا شـــــده
کوچــــه هایت در ســراشیب و صـعود
گشتــــــه دائـــــم در قیــام و در قعود
کوچـــــه هــــایت جملـــه عالم پرورند
بهـــــر دین حـــــرف نوین می آورنــــد
کوچــــه هــــایت، کوچــــه های آفتاب
مردمــــانش عالـــــم و اهـــــل کتــاب
کوچــه هایت، کوچه هایی زخمی اند
تـــوپ و موشک خورده بی رحمی اند
کوچــــه هـــای کوچکت با وسعت اند
چون شهیدان، اهل عهـــد و بیعت اند
کوچه هــایت، پر شــــده از یاس هـــا
پر شـــده از دســـــت آن عبــاس هـا
کوچه هایت شهــر من شهر امیــــــد
پر شــــده از عکس یــــــاران شهیــــد
کوچه هایت، بــوی موشک می دهد
بوی ماندن هـای بی شک می دهــد
کوچه هایت شهر من شهــر شهیـــر
جملــــــه آزاده، نگـــــردیــــده اسیـــر
کوچـــه هـــایت پـــر ز سنگـر، خاکریز
در نبـــرد هشت ســـاله بی گـــریــــز
کـــوچه هــــایت پادگـــــان لشکــــری
که شهـــادت را به صف شـد مشتری
داستــان کوچه هایت خواندنی است
شهر من دزفول، نامت ماندنی است
عبدالکریم خاضعی نیا
۹۴/۳/۴

telegram

همچنین ببینید

جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا

نام کتاب: جریان‌شناسی فکری معارضان قیام کربلا مؤلف: محمدرضا هدایت پناه محل نشر: قم ناشر: ...