چیزی نگذشت که صدای مظلومیت امام حسین ـعلیه السلامـ در همه جا طنینانداز شد؛ همچنین اشعار فراوان در رثای امام و تقبیح کشندگان آن حضرت سروده شد .
این تحولات یزیدبن معاویه را که خود را با کشتن امام حسینـ علیه السلامـ پیروز میپنداشت و در کسی یارای اظهارحق را نمیدید سخت تکان داد و به چارهاندیشی واداشت. او که با دیدن سر بریدهی امام عربدههای مستانه کشیدهبود و اشعار کفرآمیزی در دفاع از اقوام مشرک خویش و گرفتن انتقام آنها و در انکار اسلام سرودهبود، چاره را در آن دید که به تزویر متوسل شود؛ چرا که به وضوح میدید اینبار خون خروشان امام بیش از زبان و شمشیرش حکومت و قدرت او را تهدید میکند. از اینرو یزید در میان مردم خود را به دروغ از قتل امام حسینـ علیه السلامـ ناخشنود نشان میداد و میگفت: « خدا پسر سمیّه[ ابنزیاد] را لعنت کند که در کشتن حسینـ علیه السلامـ با عجله تصمیم گرفت.
بدین ترتیب تحریفات عاشورا از شام و کاخ سبز یزید آغاز شد و هرچه زمان پیشتر میرفت، تحریفات گستردهتر می شد . در این راه علمای عامه و شاگردان مکتب خلفا سعی بر این داشتند تا با تمهیداتی پوشالی و ساختگی، حقیقت عاشورا را مدفون سازند. این کار آنها تنها خاص این موقعیت نبوده که بنا بر آنچه از تاریخ بدست میآید تا مدتها بعد ادامه یافتهاست. که در اینجا به معرفی چند تن از آنها خواهیم پرداخت.
منبع: مقاله تحریف شناسی عاشورا، اعظم بیانی و دیگران، به کوشش مرکز پژوهش و نشر فرهنگ عاشورا
