خانه / شعر های عاشورایی / غزل / اجابت(محمدعلی عجمی)

اجابت(محمدعلی عجمی)

نـــیزه را – سرور من!- بـــــســـــتر راحت کـردی
شــــام را غـــلـغـــله ی صـــبـــح قیامت کـــردی
بــــه لــــب تــــشنه ات آن روز اشارت می کـرد
خاتـــــمــــی را که در انگشــــت شهادت کردی
عقل می خواست بمانی به حـــرم، اما عـشق
گـــــفــــت: بر نــــــیزه بزن بوسه، اجـابت کردی
بانــــــگ لـــبـــیک کــــه حـجاج به لب مـی آرند
آیه هــایی است که بر نیزه تـــــلاوت کــــــردی
اکــــبـــر و قـــــاســـــم و عباس کجایند، کجا؟
عشق! چون این همه را بـردی و غارت کـردی؟
چیست در تو؟ هــــمـــه امروز تو را می جــویند
ای تــــــن بی ســــر سرور! چه قیامت کردی!؟
باز من ماندم و صد کــــــوفـــه غریبی ، هیهات
گرچه آزاد مـــــــرا تـــــــو ز اســــــارت کـــــردی

شاعر: محمدعلی عجمی

 

telegram

همچنین ببینید

واج نیزه ها

بعد از هجوم خنجر و تاراج نیزه ها آرام رفته بود به معراج نیزه ها ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.