شعر کودکانه

کودکی که پر کشید و رفت خالی است جای کوچکش خاک کربلا همیشه ماند تشنه صدای کوچکش داشت غربتی همیشگی چشم آشنای کوچکش توی ذهن کربلا هنوز مانده رد پای کوچکش حرف‌های او بزرگ بود مثل دست‌های کوچکش ناخدای قلب‌های ماست قلب با خدای کوچکش «یحیی علوی فرد»

ادامه نوشته »