خانه / شعر های عاشورایی / غزل / روح تشنگی!(خسرو احتشامی)

روح تشنگی!(خسرو احتشامی)

ای بــــــســـــتـــــه بر زیـــــــارت قـــــد تـــــو، قامت آب
شــــــرمــــــنـــــده ی مـــــحـــــبــــت تـو تا قیامت، آب
در ظــــــهــــــر عـــــشــــــــق، عکس تو لغزید در فرات
شـــــد چــــشــــمه ی حماسه ز جوش شهامت، آب
دســــتـــــت به مــــــوج، داغ حـــــبــاب طلب گذاشت
اوج گــــــذشــــــت دیـــــد و کــــــمـــــال کــــرامت، آب
بــــــــر دفـــــــتـــــــر زلالی شـــــــط، خـــــط لا کشید
لــــــعـــــلی که خــــــورده بـــــود ز جــــام امامت، آب
تـــــــرجـــــیـــــع درد را- ز گـــــریزی که از تــــو داشت
ســــــــر می زند هـــــــنـــــوز به سنـــگ ندامت، اب
ســــــوگ تــــــو را ز صــــــخـــره چکد، قطره قطره رود
زیـــــن بـــیـــشتر سزاست به اشـــــــک غرامت، آب
از ساغر ســــــقــــــایـــــت فـــــضــــلـت، قلم چشید
گـــــســـــــتــــرد تــــــا حــــــریــــم تــغزل، زعامت آب
زیــــــنـــــب، حـــســین را به گل سرخ خون شناخت
بر تربت تو بــــود نـــــــشــــــان و عـــــــلامـــــت، آب!
از جــــــــــوهر شـــــفــــــاعت تـــیغ ات، بعید نیست
گـــــــر بــــــگــــــــذرد ز آتــــــش دوزخ، ســلامت آب!
آمـــــــــد به آســـــــتان تــــــو، گـــــــریان و عذر خواه
با عـــــــزم پــــــای بــــــوسی و قـــــــصـــد اقامت آب
مــــــی خــــــوانـــــمـــــت به نام ابوالفضل وشوق را
در دیــــــدگــــــاه مـــــنـــــتــــظـــرم بسته قامت آب!

خسرو احتشامی

telegram

همچنین ببینید

واج نیزه ها

بعد از هجوم خنجر و تاراج نیزه ها آرام رفته بود به معراج نیزه ها ...