وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
عبدالله بن یزیدبن ثبیط عبدی بصری
پدر عبدالله-یزید- تصمیم گرفت که از بصره خارج شود تا حسین را یاری کند، پدر از ده فرزند خود دعوت کرد که در این سفر با او باشند. امّا دریغ فقط عبدالله و فرزند کوچکتر عبیدالله دعوت پدر را لبیک گفتند. عبدالله در پاسخ دعوت پدر گفت:
-آماده‌ام. من برای جان‌فشانی در راه آرمان حسین از بذل جان دریغ نخواهم کرد. اگر از آسمان سنگ ببارد. اگر شمشیرها قطعه‌قطعه‌ام کنند از این راه برنخواهم گشت.
دمی بعد چهار تن از اهالی بصره نیز به همراهی برخاستند.
روز هشتم ذی‌الحجه نخستین روز سفر اباعبدالله روز وصل مسافران بصره بود. در منزل ابطح امام مشتاقانه به دیدارشان شتافت. عبدالله در آغوش مراد و محبوبش بوی پیامبر را استشمام کرد. نگاه و ضربان قلب عبدالله با آهنگ گام‌های حسین و چرخش نگاه آسمانی‌اش همراه شده بود. در هر منزل حادثه‌ای بود و خبری، و عبدالله سیمای آرام و مطمئن امام را مرور می‌کرد و با سخنان امام هر روز بالنده‌تر از پیش برای حضور در شگفت‌ترین و عزیزترین روز خدا آماده‌تر می‌شد.
صبح عاشورا در صفوف آراسته‌ی جبهه‌ی حسین، عبدالله و عبیدالله در کنار پدرشان ایستاده بودند. تیرباران شروع شد و به اشارت امام یاران به مقابله ایستادند. تیر در پی تیر، خون در پی خون و شهید در پی شهید بر خاک می‌افتاد. عبدالله همراه برادر و یاران می‌جنگید.
دمی بعد تیرباران پایان گرفت. غبار اندک‌اندک فرو نشست. پدر چند گام پیش‌تر آمد. کنار فرزندانش که بر خاک افتاده بودند نشست و بر پیشانی‌شان بوسه زد. عبدالله در کنار برادر، خونین تن و آرام به دیدار محبوب خویش پرواز کرد.
یزید به نرمی زمزمه کرد: خدایا قربانیان کوچکم را بپذیر!
امام زمان به پاس یاری این دو برادر به آن‌ها سلام می دهد:
السلام علی عبدالله و عبیدالله ابنی یزید بن ثبیط القیسی
تبار و نژاد
اهل بصره از طایفه عبدی منسوب به عبدالقیس از اعراب عدنانی.
زمان پیوستن به اباعبدالله
وی همراه پدرش یزید بن ثبیط و برادرش عبدالله و جهار تن از اهل بصره در منطقه ی ابطح به امام پیوست. زمان پیوستن در نیمروز یا عصر هشتم ذی الحجه، روز خروج اباعبدالله از مکه بوده است.
نحوه شهادت
در حمله ی اولی، تیرباران صبح عاشورا، همراه برادرش عبیدالله و پیش از شهادت پدر، به شهادت رسید.
سن
۲۲سال(وی کوچک تر از برادرش عبدالله بود.)
ویژگی ها و فضایل
شجاع و رشید، آشنا به قرآن، دوستدار اهل بیت، دارای بینش عمیق در دین، سوارکار و تیرانداز، ورزیده، زیبا و خوش اندام.
نام در زیارت نامه ها و منابع
در زیارت ناحیه و رجبیه به او اشاره شده است:السلام علی عبدالله و عبیدالله إبنی یزید بن ثبیت القیسی.
در منابع متعدد مانند:الاقبال:ج ۳،ص ۷۸،معجم رجال الحدیث:ج ۳،ص ۲۷۳،نفس المهموم:ص ۲۶۸،مناقب آل ابیطالب:ج ۴،ص ۱۲۲،منتهی الامال:ج ۱،ص ۳۵۲،ابصار العین:ص ۱۱۰،تاریخ طبری :ج ۵،ص ۳۵۷،الکامل:ج ۴،ص ۲۱،انصار الحسین :صص ۱۹۰و۱۹۱،به او و برادر و پدرش اشاره شده است.
رجز
رجزی را به وی نسبت نداده‌اند.
اطلاعات دیگر
نام پدرش به دلیل تصحیح ها، متفاوت ذکر شده است(زید،بدر و یزید)نام پدر بزرگش نیز تصحیف شده است.
معرفی عبیدالله بن یزید بن ثبیط عبدی در منابع فارسی موجود در کتابخانه‌ی تخصصی مؤسسه‌‌ی فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا- دزفول:
| نام کتاب | مؤلف | صفحات |
| آیینه‌داران آفتاب | دکتر محمدرضا سنگری | ۵۶۱ |
| شهدای صدراسلام و شهدای کربلا | سید علی‌اکبر قرشی | ۱۵۳ |
| قطعه‌ای از بهشت | علی‌نجاتی(سیرجانی) | ۲۹۴ |
| ناسخ‌التواریخ | میرزا محمدتقی سپهر | ۴۴۳ |
| امام الشهدا و سالار شهیدان | سید محمدحسینی بهارانچی | ۳۱۲-۳۱۰ |
