وب سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ عاشورا – دزفول عاشورا و امام حسین
نوشته های مرتبط
ترکیب بند عاشورایی
بر اساس خطبه های نورانی حضرت اباعبدا… الحسین (ع) در روز عاشورا
مولای من، به سوگ تو عالم گریسته
جبریل، روضه خوانده و آدم گریسته
سبط النبی و خامس آل عبا، حسین(ع)
بر مقتل تو حضرت خاتم گریسته
ای وارث الرسل، هله ای خازن الکتاب
تاریخ در عزای محرم گریسته
ای سید شباب بهشت، ای قتیل کفر
هفت آسمان ستاره در این غم گریسته
مظلوم کربلا تو و خون خدا تویی
حقا که در غم تو خدا هم گریسته
خورشید، یک شراره کوچک از این غم است
این آتش همیشه که در جان آدم است
شاه شهید شیعه تو و من گدای تو
جانان تویی و جان جهانی فدای تو
گفتی: برای دین خدا کشته می شوم
رفتی و ماند تا به قیامت، صدای تو
– آیا کسی به یاری من گام می نهد؟
هفتاد و دو ستاره فدا شد به پای تو
گفتی که: تیغ ها، بشتابید سوی من
ای کشته ای که مرگ تو عین بقای تو
باید خطابه های تو را با طلا نوشت
ای جان من فدای تو و خطبه های تو
با خطبه های نور، شب از سینه می رود
زنگار جهل، از دل آیینه می رود
مولا برای عرضه خطبه قیام کرد
حمد خدای گفت و نبی را سلام کرد
آنگه نگه به جانب آن اشقیا نمود
خطبه شروع کرده و حجت تمام کرد
-«هیهات منا الذله»، چنین گفت و باز گفت:
باید علیه حاکم جائر قیام کرد
دین خدا به دست یزید از نفس فتاد
باید به زنده کردن دین، اهتمام کرد
او پشت کرده است به اتیان واجبات
رو کرده، سمت هرچه شریعت حرام کرد
حاشا معامله به شریعت کند حسین(ع)
سوی یزید رفته و بیعت کند حسین(ع)
گفتی که: معرفت، هدف و راز خلقت است
محصول باغ معرفت الله عبادت است
اول ولی شناس شو، آنگه خداشناس
شرط خداشناسی، درک امامت است
وقتی امام عصر خودت را شناختی
آنگاه انقیاد و اطاعت، فریضت است
دست از امام عصر کشیدن به اسم دین
ای دست های پست، کجا رسم بیعت است؟
از این خطابه، سنگ تکان می خورد، ولی
یک گوش حق نیوش، نه در آن جماعت است
در جهل جاودانه بمانید کوفیان
بی غیرت زمانه بمانید کوفیان
گفتی: قیام من نه به شوق حکومت است
گفتی که: نهضتم نه به سودای قدرت است
در دل، مرا نه رغبت دنیا و جیفه اش
در سر، مرا نه باد غرور است و نخوت است
تنها برای قرب خدا بوده است و بس
تنها برای یاری قرآن و سنت است
بر آفتاب دین خدا پرده می کشد
این حاکم شقی که ظلام ضلالت است
من صبر پیشه و به خدا تکیه می کنم
او خود، حکم میان من و آن جماعت است
رعشه از این سخن، به تن اشقیا نشست
شد سیل و پایه های نفاق و ریا شکست
گفتی : نخواه نعمت حق، پس گناه کن
خارج شو از ولایت حق، پس گناه کن
در کل کائنات زمین و زمان بگرد
دریافتی چو غیبت حق، پس گناه کن
وقتی که می رسد ملک الموت نزد تو
پاسخ مگو به دعوت حق، پس گناه کن
وقتی به دست مالک دوزخ فتاده ای
دوری کن از مشیت حق، پس گناه کن
ای بنده هرکجا که روی محضر خداست
آن جا که نیست ساحت حق، پس گناه کن
این درس حکمت است که مولا حسین(ع) گفت
لب شریعت است که مولا حسین(ع) گفت
حسین عبدی-گرگان
