خانه / شعر های عاشورایی / غزل / بغض گلوگیر (سیدمحمد بابامیری)

بغض گلوگیر (سیدمحمد بابامیری)

کسی مسیر خدا را به من نشــان بدهد
دل سیاه مـــرا دســــت آســمان بدهـــد
درون پیله ی ســـردر گمــی اسیــرم، آه!
کســی برای پــریدن به مـن تـــوان بدهـد
به دشـــت خیره شدم تا مگرکه قاصدکـی
نشانه ای به من از یـار مهــــربـان بدهـــد
و کــــاش رنگ غزل های ناســروده ی من
بهـــار شعــر مرا شـــــور ناگهـــــان بدهد
هـزار بیت به وصفــش قصیـده می خوانم
اگر که بغــض گلـــوگیــر من امـــان بــدهد
من از حـکایـــت آشفتگــــی پــــرم، امـــا
کجاســت او که مـــرا جرأت بیــان بدهــد؟
همیشه منتظـــرم تا عزیــز خـوش خبـری
خبـــــر ز آمـــــدن او دوان دوان بــــدهـــد
چه سرد مرده ام اینجا،کجاست دستی که
به بنـــد بنـــد وجــودم دوباره جان بدهــد؟

شاعر: سید محمد بابامیری

telegram

همچنین ببینید

واج نیزه ها

بعد از هجوم خنجر و تاراج نیزه ها آرام رفته بود به معراج نیزه ها ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.