مروه، آئینه ما بود و صفا، آئینه… زده بر سینه ی خود سنگ خدا، آئینه… روزی روضه خود، گوشه چشمش دیدم کی فراموش نموده است مرا آئینه !؟ دست آه تو مگر شانه کند همچو نسیم گر سر نیزه کند زلف رها آئینه… لاله ی فاطمه بر نیزه نظر کمتر کن دو برابر بشود داغ تو با آئینه هرکجا می ...