جِهادُ الرّجُلِ نَفْسَهُ عَنْ مَعاصى الله وَ هُوَ مِنْ اعظم الجِهادِ خود را از گناهان نگاه داشتن از بزرگترین جهادهاست. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى،
ادامه نوشته »میوهى عبادت
مَنْ عَبَدَاللهَ حق عبادته آتاهُ اللهُ فوقَ امانّیه و کفایتِهِ هر کس خدا را آنگونه که حق اوست عبادت کند خداوند بیش از آرزوها و نیازش به او اعطا مىکند. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى،
ادامه نوشته »کسب حلال
العبادهُ سبعونَ باباً، افضَلُها طَلَبُ الرزقِ الحلالِ. عبادت، هفتاد باب(بخش) دارد که برترینِ آنها در پی روزی حلال بودن است.{نقل امام حسین از پیامبر } (محمد محمدی ری شهری، حکمت نامهی امام حسین، ج۲، ص۱۷)
ادامه نوشته »مسافر!
وَ نَحنُ و کُلَّ مَنْ فیها کَسَفَرٍ دَنا منها الرّحیلُ على الوفازِ ما و همهى جهانیان، همچون مسافرانى هستیم که لحظههاى کوچمان با شتاب نزدیک مىشود. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲ ترجمه محمدى رى شهرى، ص ۴۰۵
ادامه نوشته »جایگاه سخن
قال الحسین(ع): یابن العباس لا تتکلمنَّ بما لایعنیک فانّی أخاف علیک الوزر و لاتَتَکلَّمنَّ بما یعنیک حتّی تری له موضعاً، فربّ متکلّم قد تکلّمَ بحقِّ فعیب. و لاتمارینَّ حلیماً و لا سفیهاً، فانّ الحلیم یقلیک و السفیه یُردیک. و لا تقولنّ خلف أحدٍ اذا تواری عنک الّا مثل ما تحبّ أن یقول عنک إذا تواریْتَ عنه. و اعمل عمل عبد ...
ادامه نوشته »بخشش
اَیُّهَاالناسُ! مَن جادَ سادَ، و مَن بَخِلَ رَذُلَ، و إنَّ أجوَدَ النّاسِ مَن أعْطی مَن لا یَرْجوهُ…. ای مردم! هر کس ببخشد، سروری مییابد و هر که بخل بورزد، به پستی میگراید. بخشنده ترین مردم کسی است که به فردی ببخشد که امیدی به او ندارد. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ترجمه محمدى رى شهرى
ادامه نوشته »کلید کارگشا
قال الحسین(ع): من أحجم عن الرأی و عَییَتْ به الحیل کان الرّفق مفتاحه. امام حسین(ع) میفرماید: کسی که از فکر و نظر باز ماند و حیلهها و نقشههایش به بنبست رسید، رفاقت و همراهی کلید کارگشای اوست.
ادامه نوشته »شریفترین مردم؟
مردی از اباعبدالله(ع) پرسید: شریفترین مردم و والاترین آنها کیست؟ فرمود: آنکه پیش از پند داده شدن، پند بگیرد و جلوتر از اینکه بیدارش کنند، بیدار شود.
ادامه نوشته »کمال عقل
عقل جز با پیروی از حق به کمال نمیرسد.
ادامه نوشته »معرفت و شرافت
امام حسین(ع) فرمود: ۱ـ بررسی علم باعث باروری معرفت و آگاهی است. ۲ـ استمرار تجربه و درستی تجربه، همان گسترش سنجش و ارزیابی است. ۳ـ شرافت نه در نعمتها و امکانات و نه در بازدهی و تلاشها که در اطاعت خدا و تقوای اوست. ۴ـ قناعت و جدایی از طمع، آنهم به نعمتهایی که باز دهی میخواهد و بازدهی و ...
ادامه نوشته »