خانه / احادیث (صفحه 18)

احادیث

استدراج خدا

قال الحسین(ع): الاستدراج من الله سبحانه لعبد أن یسبغ علیه النّعم و یسلبه الشّکر. و قال(ع) اللّهم لا تستدرجنی بالإحسان و لاتؤدّبنی بالْبلاء. اباعبدالله(ع) می‌فرماید: استدراج خدا و به تدریج در دام انداختنِ بنده این است که نعمت‌ها را بر او سرشار بریزند و سپاسگزاری را از او بگیرند. و می‌فرماید: خدای من! مرا با احسان و بخشش‌ها به تدریج ...

ادامه نوشته »

رسیدن به هدف، به هر وسیله؟

قال الحسین(ع): من حاول أمراً بمعصیه الله کان أفوت لما یرجو و أسرع لمجیء ما یحذر. کان الحسین(ع) یمسک بالرکن الاسود و یناجی ربه و یدعو قائلا: الهی أنعمتنی فلم تجدنی شاکراً و أبلیتنی فلم تجدنی صابراً فلا أنت سلبت النّعمه بترک الشّکر و لا آدمت الشّدّه بترک الصّبر الهی ما یکون من الکریم الّا الکرم. امام حسین(ع) فرمود: هر ...

ادامه نوشته »

مراقبت از نماز

امام حسین(ع) از پیامبر نقل مى‌کند که فرمود: لا یزالُ الشَّیطانُ ذَعِراً من المُؤمن ما حافَظَ على الصّلوات الخمس فَاِذا ضیّعهنَّ تَجَرَّأَ علیهِ و اَوْقَعَهُ فى الغطائم تا هر زمان که مؤمن بر نمازهاى پنجگانه‌ى خود مواظبت کند، شیطان از او هراسان است و چون آن‌ها را تباه کند، بر او جرئت مى‌یابد و او را در گناهان بزرگ مى‌اندازد. ...

ادامه نوشته »

جایگاه سخن

قال الحسین(ع): یابن العباس لا تتکلمنَّ بما لایعنیک فانّی أخاف علیک الوزر و لاتَتَکلَّمنَّ بما یعنیک حتّی تری له موضعاً، فربّ متکلّم قد تکلّمَ بحقِّ فعیب. و لاتمارینَّ حلیماً و لا سفیهاً، فانّ الحلیم یقلیک و السفیه یُردیک. و لا تقولنّ خلف أحدٍ اذا تواری عنک الّا مثل ما تحبّ أن یقول عنک إذا تواریْتَ عنه. و اعمل عمل عبد ...

ادامه نوشته »

بخشش

اَیُّهَاالناسُ! مَن جادَ سادَ، و مَن بَخِلَ رَذُلَ، و إنَّ أجوَدَ النّاسِ مَن أعْطی مَن لا یَرْجوهُ…. ای مردم! هر کس ببخشد، سروری می‌یابد و هر که بخل بورزد، به پستی می‌گراید. بخشنده ترین مردم کسی است که به فردی ببخشد که امیدی به او ندارد. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ترجمه محمدى رى شهرى

ادامه نوشته »

کلید کارگشا

قال الحسین(ع): من أحجم عن الرأی و عَییَتْ به الحیل کان الرّفق مفتاحه. امام حسین(ع) می‌فرماید: کسی که از فکر و نظر باز ماند و حیله‌ها و نقشه‌هایش به بن‌بست رسید، رفاقت و همراهی، کلید کارگشای اوست.

ادامه نوشته »

دنیا

امام حسین(ع) از پدرش على(ع)نقل مى‌کند که: کَمْ مِنْ غافلٍ یَنْسِجُ ثَوْباً لیلبِسَهُ و اِنَّما هُوَ کَفَنُهُ و یبنى بیتا لیسکُنَهُ وَ انّما هُوَ موضِعٌ قَبْره؛ چه بسیار غفلت زده که پارچه‌اى مى‌بافد و کفنش مى‌شود و خانه‌اى براى سکونت مى‌سازد و قبرش مى‌گردد. منبع: حکمت نامه امام حسین(ع)، جلد۲، ص ۱۹۱ ترجمه محمدى رى شهرى،

ادامه نوشته »